Onze laatste weken stage in Tugela Ferry

Emma heeft haar 40 bevallingen gehaald!!

Week 7 was tot en met woensdag middag erg rustig. Vaak hadden we niemand of 1 patiënt op de afdeling liggen. Dit ligt ons toch niet helemaal, die rustige diensten.
Zie jullie het al voor je: We zitten dan met een stuk of 5 man achter de balie onze telefoon te checken terwijl we wachten op patiënten.
Maar woensdagmiddag en donderdag werd het druk. Opeens wilde de vrouwen weer bevallen in Tugela Ferry.

Thokozani, een van de jongens van het weeshuis hier is van de week opgenomen geweest in het ziekenhuis ivm een longontsteking. Wat een verschrikkelijk afdeling is dat waar hij lag. Een overvolle ruimte met gevulde bedden. Alle verpleegkundigen dragen mondmaskers. Geen greintje privacy en het ziet er allemaal zo treurig uit; zn jongen tussen allemaal oudere mannen. Gelukkig mocht hij na een paar dagen AB infuus weer naar huis.

Deze week hebben we maar 4 dagen gewerkt omdat we van het weekend naar Durban gaan.
We gaan met een bus richting Durban. Het probleem is dat de bussen geen vaste tijden hebben, ze gaan rijden als de bus vol zit.. Nu hebben we van een zuster begrepen dat er meestal 2 bussen per dag richting Durban vertrekken. Nummer 1 rond 11uur en nummer 2 rond 16uur. Maar het kan ook zo zijn dat die een paar uur later vertrekt. We zijn benieuwd hoe dit avontuur zal verlopen. We zorgen dat we om 11 uur bij de bus staan en dan maar hopen dat deze niet pas rond 1 uur vertrekt, of dat we hem net gemist hebben en misschien wel moeten wachten tot een uur of 4.

We stonden om iets voor 11 uur bij de bus er waren al een paar mensen in het busje. Emma en ik zijn achterin gaan zitten, wat niet echt het beste idee van ons was. Op de achterste rij moeten 4 mensen zitten en op de andere maar 3. Dus wij zaten klem op de achterste rij met onze hoofd tegen het dak, dat we bij elke hobbel stootte.
Na 3 uur in het busje gezeten te hebben kwamen we aan in Durban. Iedereen stapte uit, dus wij ook maar. Geen flauw idee waar we waren in Durban. Bij een kruising staken we maar met de menigte mee over, al gauw stopte er een auto met een blanke moeder en dochter die ons een lift wilde geven, aangezien het volgens hun gevaarlijke wijk was, waar we niet mochten rondlopen.
Ze hebben ons naar het uShaka Marine World gebracht waar een tourisme bureau ons uitlegde waar de dichtsbijzijnste hostel was. In de hostel hadden ze nog plek voor ons, dus we hebben onze spullen op de kamer gelegd en we zijn richting het strand gelopen.
Vrijdag was het geen lekker weer, het leek de noordzee wel, zo grijs.
Zaterdag bleek dat er nog een Nederlands meisje bij ons op de kamer lag. Met zn 3en zijn we de stad ingegaan. We wilden naar een market, we zijn ergens beland maar Emma en ik vragen ons nog steeds af of we wel juist waren. De market waar we waren stelde niet zoveel voor, als we ervan hadden verwacht.
Tussen de middag hebben we een bunny chow op. Dat is een kwart brood uitgehold met curry erin. Durban staat bekend voor de bunny chow. Het was erg lekker!
Om 17uur was de kwartfinale rugby Zuid-Afrika tegen Wales, wij hebben de wedstrijd in een restaurantje gekeken. Het was een spannende wedstrijd, maar we hebben gewonnen en gaan door naar de halve finale.
Aangezien we hebben begrepen dat Nederland niet meedoet met het EK, zijn wij maar overgestapt op rugby ;-)
Zondagochtendje lekker genoten op het strand en we zijn beide flink verbrand…
Rond 12uur weer de bus opgezocht, we waren de eerste. Wat een voordeel en nadeel had. Voordeel: we konden kiezen waar we wilde zitten, dus de plekken met de meeste beenruimte uitgezocht. Nadeel was dat we moesten wachten tot het busje vol zat, voordat we zouden vertrekken. Uiteindelijk viel dat ons nog niet heel erg tegen. Rond 2uur zijn we weer vertrokken naar Tugela Ferry voor onze laatste 2 weken stage.

Stageweek 8 was een rustige week. Maar we hebben wel ons eerste en waarschijnlijk ook laatste vacuum bevalling gezien. Het leuke ervan was dat de verpleegkundige besloot tot vacuum en dat de dokter niet al te blij leek met deze beslissing, maar het wel gehoorzaam uitvoerde.
Emma heeft deze week 3 bevallingen kunnen doen en Hanneriet 2 bevallingen.

Ons laatste weekend in Tugela Ferry was een druk weekend. De kinderen hadden al vanaf dag 1 gevraagd om een sleepover dus dat moest er uiteraard van komen. De kinderen hadden ook nog andere wensen namelijk s avonds een pizza en in de ochtend pannenkoeken.
Dus vrijdag na onze stagedag zijn we naar the mall gelopen om boodschappen te doen voor de sleepover.
De pizza was een uitdaging voor ons, omdat we nu letterlijk voor een weeshuis moesten koken en dat terwijl onze oven het niet goed doet, maar gelukkig konden we de pizza bij Wilana in de oven doen.
Na pizza gegeten te hebben was het tijd voor een film. Emma en ik hadden vorig weekend in Durban 2 dvd’s voor ze gekocht en gelukkig hadden ze deze films nog niet. Beide films hebben we gekeken, alhoewel de laatste dvd alleen Thokozani en wij nog wakker waren.
Om 22.30 lag iedereen al te slapen.
De volgende ochtend werden wij om 6uur wakker gemaakt door de kinderen. Ze kwamen met een briljant idee dat ze een film wilde kijken. Snel de film aangezet en weer terug in bed gekropen.
Maar om 7.30 werden we weer uit bed getrommeld want het was tijd voor de pannenkoeken.
Ruim een uur staan bakken voor de kinderen en uiteindelijk konden we rond 9 uur ontbijten.
Al met al een geslaagd sleepover.
Zondagmiddag hadden we een afscheidsetentje met een aantal collega’s. Erg gezellig en leuk dat ze dit voor ons hadden georganiseerd.

Onze laatste week is erg snel verlopen.
Op maandag en dinsdag hebben zowel Emma als Hanneriet allebei een bevalling kunnen doen.
Maar op onze laatste dag (woensdag) hebben we geen een patiënt gehad, zelfs geen consult of iets.
Waardoor we wel uitgebreid van iedereen gedag hebben kunnen zeggen. De taart die we hadden besteld viel goed in de smaak bij de collega’s.

Op naar onze vakantie!!